– Πήρες πινέλο με τρίχα ασβού;

– Σκέφτηκα πως θα ήταν καλύτερο.

– Είναι καλή ιδέα.

– Ζωγραφική με λάδι, λοιπόν;

– Ναι, ένα τοπίο.

– Τι σκέφτεσαι;

– Ένα τοπίο του Βορρά.

– Θα κάνει κρύο.

– Όχι κατ’ ανάγκη, αλλά δεν θα είναι ζέστη.

– Η επιλογή των χρωμάτων;

– Στον ουρανό, θα βάλω λευκό τιτανίου και λευκό του αργύρου.

– Βρήκες λευκό του αργύρου;

– Μόνο την απόχρωση… Προς το παρόν τουλάχιστον.

– Και μετά;

– Κίτρινο του λεμονιού και βαθύ κίτρινο, χωριστά.

– Με το λευκό;

– Και λίγο πορτοκαλί καδμίου.

– Τίποτ’ άλλο;

– Μερικές πινελιές μπλε κοβαλτίου, αλλά τίποτ’ άλλο.

– Και κάτω;

– Πολύ πράσινο κι από τις δυο πλευρές του δρόμου, πράσινο σταθερό, του πεύκου, κιτρινοπράσινο, γαλαζοπράσινο, οξείδιο του χρωμίου.

– Όλα αυτά;

– Ναι, είναι αναγκαίο.

– Δεν θα υπάρχει χώρος για τίποτ’ άλλο.

– Μαύρο ελεφαντόδοντο για τις σκιές των σπιτιών και της εκκλησίας. Όσο για τη γυναίκα…

– Θα υπάρχει και γυναίκα;

– Ναι, στο δρόμο που οδηγεί προς το χωριό.

– Ντυμένη με χρώματα.

– Μακριά μαύρη φούστα και μπλε μπλούζα.

– Και καφέ;

– Ναι, για την καταχνιά στο δρόμο της γης.