Είχαν βάλει το ψηφιδωτό των σκεπών

ανάμεσα στα τρυφερά βλέμματα

ενός σκούρου και μιας ώχρας.

Τα έντονα χρώματα της παλέτας

έδειχναν τον κόσμο του ζωγράφου

και καταλαβαίναμε επιτέλους

γιατί ήταν τόσο έντονο το χρώμα

πάνω στα χαμόγελα δίχως χείλη.

Είχαν φιλήσει το χωριό

που ποτέ δεν ξέχασες.