Ο Foscarini έλεγε την αλήθεια.

Τέτοιο ήταν το πνεύμα της εποχής,

μόνο που κανείς δεν το έθετε

λες κι επρόκειτο για ταμπού.

Οι Ενετοί ευγενείς

σκέφτονταν ελληνικά.

Έτσι ξεπερνούσαν τα όρια

που είχε θέσει ο Δάντης στη Θεία Κωμωδία.

Τι να κάνουμε λοιπόν για τα βέβηλα κείμενα

που ήταν πιο ιερά από τα άλλα;

Οι ανεμόμυλοι δεν είχαν κτιστεί ακόμη

μα τα φαντάσματά τους ήταν εδώ.

Ο αγώνας επρόκειτο ν’ αρχίσει

και θα ήταν ανελέητος. Όλα είχαν λεχθεί.