Αφού έμαθε για την έννοια της ψυχής
την έβαλε με την Ανθρωπότητα
όπως είχε κάνει με τις λέξεις
άνθρωπος και μαθητής.
Αναρωτήθηκε όμως τι γίνεται με τις άλλες.
Και μέσω Διδασκαλίας έμαθε
ότι ήταν της κοινωνίας.
Δεν ήταν λοιπόν στον άλλον κόσμο
όπου υπήρχαν ακόμα
και οι ψυχές των ζώων,
δεν ήταν του παραδείσου
γιατί δεν έβλεπαν την αύρα
και τα φωτοστέφανα.
Η μαθήτρια χάρηκε που η ψυχή
ήταν μαζί της.
Το είχε ανάγκη.
Και τώρα το έβλεπε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο.
Είχε χαρά μέσα της
και θέλησε να τη μοιραστεί
έτσι μάθαμε για τον κόσμο της.