– Πού ήσουνα αύριο;

– Εδώ στο χθες.

– Και τι θα κάνεις τώρα;

– Θα επιστρέψω στο σήμερα.

– Κι αν ξημερώσει ο κόσμος;

– Θα έμενα φυλακισμένος.

– Δεν φοβήθηκες;

– Όχι!

– Μα γιατί;

– Έπρεπε;

– Δεν έπρεπε;

– Θα το είχαμε μάθει!

– Πότε;

– Αύριο!

– Σωστά, πώς δεν το σκέφτηκα;

– Διότι δεν έγινε ακόμα το χθες.

– Και πότε θα γίνει;

– Μεθαύριο…

– Τόσο απλά;

– Τόσο λογικά!

– Ναι, ναι, έχεις δίκιο. Τι ώρα είναι;

– Δεν μου το είπε ο λαγός!

– Κι η Αλίκη;

– Ακόμα δεν θα τη βρούμε.

– Δηλαδή εμείς στο πηγάδι…

– Όχι, απλώς…

– Τι απλώς;

– Το πρέπον είναι να διαβάσουμε το άλλο βιβλίο.

– Μα δεν είναι αργά τώρα;

– Πώς να είναι αργά, αφού δεν ξέρουμε την ώρα.

– Χθες τότε!

– Μπορεί.

– Προλαβαίνουμε;

– Αφού δεν ξημέρωσε ο κόσμος… Εκτός αν…

– Τι έγινε;

– Μήπως είμαστε φυλακισμένοι;

– Πού;

– Μες στο αύριο.

– Και το σήμερα, πού πήγε;

– Μήπως με το λαγό…