Δεν άντεχα άλλο αυτό το κρύο

πάνω στο κατάλευκό σου δέρμα.

Δεν ήθελα να σπάσει την πορσελάνη

που έπλασε την κούκλα των ονείρων.

Έτσι έψαχνα μες στα ίχνη της παράδοσης

τις χορδές του χρόνου του υφαντουργού

ώσπου βρήκα στην αθάνατη πόλη

τα μάλλινα χέρια της ανθρωπιάς.

Μα η κούκλα ζούσε για το καλοκαίρι.