Μέσα στα σκοτεινά δρομάκια της πόλης

τα γεμάτα από πνιγμένους δίχως ναυάγιο,

κρατούσε στον δεξί του ώμο

ένα δρύινο καβαλέτο

λες και κουβαλούσε σταυρό.

Δεν υπήρχε κορώνα γι’ αυτόν τον τρελό του βασιλιά

δεν υπήρχε φιλί του Ιούδα

μόνο η αδιαφορία των περαστικών

μπροστά στους εσταυρωμένους του πεπρωμένου.