Γιατί είχες βάλει τόσα καφέ μέσα στη θλίψη σου;

Ήξερες καλά πως κανείς άλλος εκτός από τον αδελφό σου

δεν θα έβλεπε την απεραντοσύνη αυτής της ανθρώπινης λύπης.

Κι όμως, δεν έπαψες να ανακατεύεις

στα υλικά του λαδιού τα χρώματα του φθινοπώρου

λες κι ήθελες να πιάσεις το αδύνατον

για το οποίο μιλούσε ο Carlo με τόση πειθώ.