Κύριε Πρόεδρε,

Τολμώ να ελπίζω ότι οι κκ. Lacroix και Poisson δεν θα θεωρήσουν κακό να τους υπενθυμίσω ένα σύγγραμμα σχετικό με τη θεωρία εξισώσεων που τους ανατέθηκε εδώ και τρεις μήνες.

Οι έρευνες που περιλαμβάνει αυτό το σύγγραμμα ανήκουν στην εργασία που είχα υποβάλει πέρυσι στο διαγωνισμό για το μεγάλο βραβείο των Μαθηματικών, όπου έδινα, σε όλες τις περιπτώσεις, τους κανόνες για να αναγνωρισθεί αν μία εξίσωση ήταν ή όχι επιλύσιμη μέσω τετραγωνικών ριζών. Όπως αυτό το πρόβλημα παρουσιάστηκε ως τώρα, αν όχι αδύνατον, τουλάχιστον πολύ δύσκολο στους γεωμέτρες, η εξεταστική επιτροπή έκρινε ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ότι δεν μπορούσα να είχα λύσει αυτό το πρόβλημα, πρώτον, διότι λέγομαι Galois, και επιπλέον διότι ήμουν φοιτητής· και μ’ ενημέρωσαν ότι χάθηκε το σύγγραμμά μου. Αυτό το μάθημα θα έπρεπε να μου ήταν αρκετό. Όμως, σύμφωνα με τη γνώμη ενός αξιότιμου μέλους της Ακαδημίας, έγραψα και πάλι ένα μέρος του συγγράμματός μου και σας το παρουσίασα. Βλέπετε, κύριε Πρόεδρε, ότι οι έρευνές μου έχουν υποστεί μέχρι σήμερα περίπου την ίδια μοίρα με εκείνες που λύνουν τον τετραγωνισμό του κύκλου. Η αναλογία θα ισχύσει έως το τέλος; Ευαρεστηθείτε, κύριε Πρόεδρε, να με απαλλάξετε από την ανησυχία, καλώντας τους κκ. Lacroix και Poisson να δηλώσουν αν έχασαν το σύγγραμμά μου ή αν έχουν την πρόθεση να κάνουν αναφορά στην Ακαδημία.

Δεχθείτε, κύριε Πρόεδρε, τα σέβη του ευλαβούς υπηρέτη σας,

E. GALOIS.

31 Μαρτίου 1831