Αγαπημένοι μου φίλοι,

Με προκάλεσαν δύο πατριώτες… Μου ήταν αδύνατον να αρνηθώ.

Σας ζητώ συγγνώμη που δεν προειδοποίησα ούτε τον έναν ούτε τον άλλον από εσάς.

Μα οι εχθροί μου μ’ ανάγκασαν ΛΟΓΩ ΤΙΜΗΣ να μην προειδοποιήσω κανέναν πατριώτη.

Το έργο σας είναι πολύ απλό: να αποδείξετε ότι πάλεψα δίχως να το θέλω, δηλαδή αφού εξάντλησα κάθε μέσο συμβιβασμού, και να πείτε αν είμαι ικανός να πω ψέματα, να πω ψέματα ακόμα και για ένα τόσο μικρό πράγμα όσο το προκείμενο.

Κρατήστε την ανάμνησή μου, εφόσον η μοίρα δεν μου έδωσε αρκετή ζωή, για να μάθει η πατρίδα το όνομά μου.

Πεθαίνω, ο φίλος σας.