Δεν ήταν άδεια, μα κενά.

Ποιος καταλάβαινε τη διαφορά;

Όλη η κοινωνία βασιζόταν

πάνω σ’ αυτό το παράλογο λογοπαίγνιο.

Έτσι ξεγελούσε τα άτομα

που έμεναν στα κενά σπίτια.

Και δεν είχε ανάγκη τα κελιά

που καταδίκαζαν το σύστημα.

Με τα κενά σπίτια, κάθε άτομο

είχε την προσωπική του φυλακή.