– Γιατί το θυμάρι;

– Βλέπεις κάτι άλλο εδώ;

– Όχι.

– Τότε γιατί να γράψω γι’ αυτό που δεν βλέπουμε;

– Μα, έχεις γράψει για το αόρατο!

– Για το αόρατο, όχι γι’ αυτό που δεν βλέπουμε.

– Ποια είναι η διαφορά;

– Γράφω για τα ασήμαντα, όχι γι’ αυτά που δεν υπάρχουν.

– Τα ασήμαντα; Δεν μου φαίνονται ασήμαντα…

– Ανήκεις στην ανθρωπότητα.

– Αλλιώς;

– Θα έβλεπες τα ασήμαντα μέσα στο αόρατο.

– Δηλαδή;

– Θα έβλεπες ό,τι κοιτάζει η κοινωνία.

– Αυτό αρκετά το κοιτάζουμε. Και το θυμάρι;

– Ναι;

– Τι έχει το θυμάρι που σ’ αγγίζει τόσο πολύ;

– Είναι ο πλούτος!

– Ο πλούτος;

– Ο πλούτος της φτώχειας.

– Έχεις δίκιο. Δεν το είχα σκεφτεί μ’ αυτόν τον τρόπο.

– Αυτό είναι το αόρατο.

– Κι όχι το ασήμαντο!

– Πρέπει να δοκιμάσεις και το μέλι τώρα.

– Το φαντάστηκα.