3929 - Αρώματα και γεύσεις
Ν. Λυγερός
Γ: Τι είναι αυτό;
Α: Ένα βιβλίο.
Γ: Αυτό το βλέπω. Χρόνος. Αλλά τι είναι;
Α: Δώρο!
Γ: Δώρο; Για ποιο λόγο;
Α: Δεν υπάρχει λόγος, αν υπάρχει ανάγκη!
Γ: Υπήρχε ανάγκη;
Α: Αυτό ένιωσα.
Γ: Να το ανοίξω;
Α: Αν θέλεις, βέβαια!
Γ: Βέβαια, θέλω!
Α: Άνοιξέ το τότε… Κοίτα τον τίτλο πρώτα.
Γ: Αρώματα και γεύσεις; Παράξενο…
Α: Παράξενο;
Γ: Εννοώ, σου μοιάζει…
Α: Περίεργο;
Γ: Εννοείς ότι είμαι περίεργη;
Α: Όχι, αν δεν το ανοίξεις!
Γ: Μα, είναι δυνατόν να μην το ανοίξω;
Α: Όχι, βέβαια!
Γ: Έχεις δίκιο! Σιωπή. Είναι βιβλίο μαγειρικής;
Α: Όχι ακριβώς…
Γ: Έχει και πίνακες βλέπω.
Α: Ναι, όντως…
Γ: Μα, έχει και διαλόγους;
Α: Ελάχιστους…
Γ: Τι ελάχιστους… Δεν υπάρχει κεφάλαιο που να μην έχει διάλογο και πίνακα.
Α: Είναι για να έχεις όλες τις όψεις!
Γ: Κι όχι όλες τις απόψεις, έτσι δεν είναι;
Α: Έτσι το σκέφτηκα.
Γ: Εσύ δεν είσαι μόνο αλεπού!
Α: Η αλεπού είναι για τις κότες!
Γ: Είσαι χαμαιλέοντας!
Α: Είναι διαφορετικός τρόπος για να κάνεις το λιοντάρι όταν…
Γ: Όταν;
Α: Όταν είσαι αετός!
Γ: Άμα σε πιάσω!
Α: Τι θα μου κάνεις;
Γ: Δεν αποφάσισα ακόμα… Θα κοιτάξω πρώτα το βιβλίο.
Α: Για να βρεις καμιά συνταγή;
Γ: Μπορεί, ποιος ξέρει; Κάτι θα βρω μέσα στα αρώματα και στις γεύσεις.
Α: Θα πρέπει να χάσεις χρόνο.
Γ: Μόνο έτσι δεν δημιουργείται ο πολιτισμός;
Α: Έχεις δίκιο.
Γ: Τότε αποφάσισα να σπαταλήσω το χρόνο μαζί σου.
Α: Τι ωραία σπατάλη!
Γ: Η πιο ανθρώπινη!
Α: Δεν θέλω τίποτα άλλο!