– Δεν θα πεις τίποτα;
– Για ποιο πράγμα;
– Για τα δικά μας.
– Για το σταυρό;
– Δεν είναι ωραίος;
– Είναι… είναι…
– Δώρο του παππού…
– Μόνο οι παππούδες κάνουν τέτοια δώρα.
– Γιατί όχι οι άλλοι;
– Γιατί οι άλλοι δεν βλέπουν.
– Τι;
– Την ουσία της ζωής.
– Εννοείς την σταύρωση;
– Εννοώ την ανάσταση. Διάβασες Τολστόι;
– Όχι… γιατί;
– Γράφει για την ανάσταση.
– Θα το διαβάσω τότε.
– Θα το χαρεί ο παππούς.
– Γιατί;
– Όταν θα του το πεις.
– Δεν θα το πιστέψει.
– Μα γιατί;
– Δεν είναι έτοιμος. Ενώ ο άλλος…
– Τι ο άλλος;
– Ο άλλος ξέρει…
– Για ποιο πράγμα;
– Για τα δικά μας.
– Πρέπει να σου δείξει κάτι.
– Τι;
– Τα χασκάρ.
– Στη χώρα των πετρών;
– Μόνο εκεί ζουν!
– Γιατί;
– Γιατί μόνο εκεί μπορούν να πεθάνουν.
– Είναι απαραίτητο;
– Μόνο έτσι μπορείς να ζεις.
– Αλλιώς;
– Αλλιώς υπάρχεις μόνο.
– Πρέπει να πάω;
– Ναι.
– Θα με πας;
– Όταν θα είσαι έτοιμη.
– Τι πρέπει να κάνω;
– Να πεθάνεις πρώτα.
– Τι εννοείς;
– Να καταλάβεις τη γενοκτονία.
– Μα δεν μπορώ.
– Θα σου δείξω.
– Ευχαριστώ.
– Μη λες ευχαριστώ, ακολούθα.