Δεν ήταν απλώς ένα χρώμα.

Ήταν ένας ολόκληρος κόσμος που ξεχύθηκε

πάνω στον πίνακα των ωχρορόδινων.

Οι άνθρωποι ήθελαν ν’ ανήκουν

σ’ αυτό το παράξενο μοναχικό όραμα

για να ακτινοβολούν χωρίς λάμψη μέσα στο σκοτάδι.

Το σωληνάριο των χρωμάτων ήταν τόσο μικρό!

Πώς θα μπορούσε ν’ αντέξει τις επιθέσεις

του πινέλου που ήθελε να δημιουργήσει τον άνθρωπο;