Εκείνο το απόγευμα

το Σούνιο ήταν πιο τρυφερό.

Είχαν δέσει το γαλάζιο και το λευκό

για να μην ξεχάσεις τα σχήματα του ουρανού

και το ναό της θάλασσας.

Άκουσες το πνεύμα της σιωπής

από τα λόγια του δασκάλου

που κοίταζε το θάνατο

για να δει τη ζωή.

Έτσι βρήκες το μονοπάτι

που φώτισε η ανθρωπιά

μιας παράξενης πηγής.