– Το νιώθεις ότι άλλαξε κάτι;

– Για ποιο πράγμα;

– Για τη μοναξιά.

– Ναι, μπορεί…

– Η μοιρασιά είναι πιο δίκαιη.

– Δεν υποφέρεις πια;

– Λιγότερο αλλά αρκετά…

– Αρκετά;

– Αρκετά για να νιώθω ότι υποφέρεις κι εσύ!

– Έχεις δίκιο κι αυτό μοιράζεται μεταξύ φίλων.

– Λες κι είναι αναγκαίο.

– Είναι απαραίτητο για να χαιρόμαστε μαζί.

– Έτσι δεν είναι και στο θέατρο;

– Έτσι γράφει το σενάριο.

– Πότε το διάβασες;

– Πριν λίγο… εσύ;

– Μόλις τώρα…

– Τι παράξενη σκηνή!

– Τι παράξενος σεναριογράφος!

– Δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

– Τότε ας τη ζήσουμε μαζί!

– Τώρα καταλαβαίνω.

– Τι πράγμα;

– Το πιο καλή η μοναξιά.

– Επειδή τη μοιραστήκαμε.