Κάθε ένας μόνος μέσα σ’ένα κλειστό χώρο
Ενός άδειου δωματίου
ανέμενε τον Χρόνο
της συνάντησης.
Κανένα σήμα δεν θα πρόδιδε την στιγμή
όπου ο χρόνος θα γέμιζε τον χώρο
έτσι ώστε η Ανθρωπότητα
ζήσει και πάλι.
Πριν το αδύνατο
Η ουτοπία ήταν αδιανόητη.
Μετά το όραμα
η σκέψη είχε δημιούργησε τον κόσμο.