Τώρα που ξέρεις
γιατί δε λες τίποτα;
Μήπως σε φοβίζει
η κοινωνία της αδιαφορίας;
Δεν μπορείς ν’ αντέξεις
την αδικία ή τη βαρβαρότητα;
Κλαις μπροστά
στον σταυρό του ανθρώπου
μα τι λες για τη γενοκτονία;
Δεν βλέπεις ότι κάθε μία
είναι και μία νέα σταύρωση ;
Δεν υπάρχει επιτάφιος
για τα ανώνυμα θύματα.
Ακόμα φοβάσαι την ποινικοποίηση
ενώ κάνεις το σταυρό σου.
Ποιος είναι ο λόγος;
Η παράδοση, η συνήθεια
ή η αποδοχή;
Μην περιμένεις την επανάσταση,
τα θύματα είναι νεκρά.
Εσένα περιμένουν
για τη δικαίωση.
Και τώρα που είδες
τον ήλιο της δικαιοσύνης
τι θα κάνεις, πες μου!