– Τι σχέση έχει;
– Τι;
– Όχι, ποιος.
– Ποιος;
– Ο άλλος;
– Ναι.
– Είναι η αρχή.
– Νόμιζα ότι ήταν το τέλος.
– Έτσι είναι η αρχή.
– Της θεωρίας;
– Των σχέσεων.
– Αυτό είπε;
– Αυτό έγραψε.
– Μα για ποιον;
– Για τους άλλους.
– Δηλαδή για μας.
– Και για τις άλλες.
– Αυτό ήθελε;
– Αυτό έκανε.
– Πόσες φορές;
– Δεν υπάρχει θεωρία.
– Δεν την έγραψε;
– Την έζησε όμως.
– Ως σύνολο;
– Μερικής διάταξης.
– Κι η ημερήσια;
– Δεν υπάρχει πια.
– Μόνο η ουσία τότε;
– Αυτό είναι το πρόβλημα.
– Κι η εικασία;
– Δεν την αποδείξαμε ακόμα.
– Στέκει όμως;
– Προς το παρόν.
– Πώς τη σκέφτηκε;
– Με τέσσερα στοιχεία.
– Μόνο;
– Δεν είχαμε άλλα.
– Τι φαντασία!
– Μοναδική.
– Ιδανική.
– Είπε κάτι για τον Gödel;
– Δεν μπορούσε.
– Μα γιατί;
– Τον θαύμαζε κι ήξερε την απόδειξή του.
– Κατάλαβα.
– Βλέπεις τότε!
– Τώρα ναι.
– Τώρα που έφυγε;
– Τώρα που περιμένει.
– Ποιους;
– Τους επόμενους;
– Τα επόμενα!
– Έργα που δημιουργούν όντα.
– Θα τα καταφέρουμε;