Δεν ήθελες να μεγαλώσεις
μόνο να περάσει
ο χρόνος της δυστυχίας
για να τελειώσει πια
η μαύρη αθλιότητα.
Έτσι ανακάλυψες
τη μιζέρια της κοινωνίας
και τα όρια του συμβιβασμού.
Δεν υπήρχε αθωότητα
μα ούτε και δικαιοσύνη.
Μόνο τότε νοστάλγησες
την εποχή των αθλίων
και θυμήθηκες
για πρώτη φορά στη ζωή σου
τον άνθρωπο που δεν σε ξέχασε.