Βλαντιμίρ: Πρέπει να σας διώξουμε!

Πιότρ: Για ποιο λόγο;

Βλαντιμίρ: Δεν υπάρχει άλλη λύση…

Πιότρ: Σε ποιο πρόβλημα;

Βλαντιμίρ: Δεν πρέπει να υπάρχει η ελευθερία.

Πιότρ: Γι’ αυτό είμαστε καταδικασμένοι;

Βλαντιμίρ: Ακριβώς! Η ύπαρξή σας όχι μόνο δεν έχει νόημα αλλά μας κατηγορεί.

Πιότρ: Ασχολούμαστε μόνο με την ελευθερία του ανθρώπου.

Βλαντιμίρ: Είναι το ίδιο.

Πιότρ: Και πότε απαγορεύσατε την ελευθερία;

Βλαντιμίρ: Όταν έπαψε η ιστορία.

Πιότρ: Η ιστορία δεν σας ανήκει!

Βλαντιμίρ: Είναι η ιδιοκτησία μας!

Πιότρ: Η ιδιοκτησία είναι κλοπή.

Βλαντιμίρ: Ο Ιωσήφ δεν ξέρει τι λέει…

Πιότρ: Εσείς δεν μπορείτε να τον ακούσετε…

Βλαντιμίρ: Έχουμε ανάγκη μόνο τη φωνή, όχι την ακοή.

Πιότρ: Γι’ αυτό δεν σας αγγίζει η σιωπή της ανθρωπότητας.

Βλαντιμίρ: Η ανθρωπότητα είναι ένα ψέμα.

Πιότρ: Αυτή είναι η αλήθεια της κοινωνίας;

Βλαντιμίρ: Δεν υπάρχει αλήθεια!

Πιότρ: Γι’ αυτό την εκδίδετε εσείς;

Βλαντιμίρ: Μόνο ό,τι γράφουμε είναι η αλήθεια.

Πιότρ: Και τα κείμενα της ανθρωπότητας;

Βλαντιμίρ: Είναι απλώς ένα εμπόδιο που θα προσπεράσουμε.

Πιότρ: Με ποιον τρόπο; Με τον αφανισμό;

Βλαντιμίρ: Δεν υπάρχει άλλο σύστημα!

Πιότρ: Για τη βαρβαρότητα και μόνο!

Βλαντιμίρ: Πώς τολμάς;

Πιότρ: Μ’ αναγκάζει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Βλαντιμίρ: Ανοησίες!

Πιότρ: Το σύστημα σας δεν μπορεί να αποδεχτεί τις αξίες.

Βλαντιμίρ: Η μοναδική αξία που υπάρχει είναι το σύστημά μας.

Πιότρ: Αυτό δεν είναι αξία!

Βλαντιμίρ: Τι είναι τότε;

Πιότρ: Αρχή.

Βλαντιμίρ: Τότε αυτή η αρχή θα είναι το τέλος σας.

Πιότρ: Το τέλος δεν μας φοβίζει.

Βλαντιμίρ: Και γιατί;

Πιότρ: Μόνο έτσι θα ξημερώσει ο κόσμος.

Βλαντιμίρ: Ο κόσμος θα νυχτώσει πάνω σας.

Πιότρ: Θα σηκώσουμε και το βάρος της νύχτας.

Βλαντιμίρ: Με ποιον τρόπο;

Πιότρ: Με το έργο μας.

Βλαντιμίρ: Γεννηθήκατε σε έναν τάφο.

Πιότρ: Αυτός είναι ο λόγος της αντίστασής μας.

Βλαντιμίρ: Δεν είστε αθώοι.

Πιότρ: Τότε θα γίνουμε δίκαιοι.

Βλαντιμίρ: Η γενοκτονία που ετοιμάζουμε θα σας αφανίσει!

Πιότρ: Ακόμα και νεκροί δεν θα ξεχάσουμε.