Γ: Μοσχοβολάει…
Α: Αλήθεια;
Γ: Γιατί να σου πω ψέματα;
Α: Σωστά, δεν υπάρχει λόγος.
Γ: Έβαλες κύμινο;
Α: Ξέρω ότι σ’ αρέσει.
Γ: Τίποτα δεν ξεχνάς!
Α: Προσπαθώ…
Γ: Λάδι με πάπρικα;
Α: Για να γίνει κόκκινη η σάλτσα, όπως μου έμαθες…
Γ: Είσαι γατόνι!
Α: Είναι καλό;
Γ: Δεν ξέρω, θα δείξει…
Α: Καλώς…
Γ: Σ’ έπιασα!
Α: Τι έκανα;
Γ: Δεν έβαλες κρεμμύδι!
Α: Το ξέχασα!
Γ: Κι η ελληνική παράδοση;
Α: Τώρα μου έκανες την καρδιά περιβόλι…
Γ: Κιμάς χωρίς κρεμμύδι!
Α: Τα ‘κανα θάλασσα;
Γ: Καλά, δεν πειράζει…
Α: Να το βάλω τώρα;
Γ: Για να δούμε αν είσαι γρήγορος.
Α: Θα το βάλω ψιλοκομμένο!
Γ: Καλή ιδέα!
Α: Επιτέλους!
Γ: Έρχομαι σε λίγο…
Α: Άκου να ξεχάσω το κρεμμύδι!
Γ: Τα κατάφερες;
Α: Ελπίζω!
Γ: Για να δω;
Α: Επιθεώρηση!
Γ: Τα κατάφερες τελικά!
Α: Άρα, θα φάμε;
Γ: Βεβαίως!
Α: Κάτσε! Σερβίρω εγώ!
Γ: Είσαι όντως γατόνι!
Α: Μαζί να είμαστε κι ό,τι θες θα είμαι!
Γ: Έχει ωραίο χρώμα… Έφερες κι ανθότυρο;
Α: Έφερα κι ελιές.
Γ: Δεν μπορώ να πω…
Α: Προτιμώ να το πεις!
Γ: Είναι πανέμορφα.
Α: Δεν γινόταν αλλιώς!
Γ: Και γιατί;
Α: Γιατί είσαι πεντάμορφη.
Γ: Μήπως έφαγες αλεπουδίτσα;
Α: Αστειεύεσαι!
Γ: Έτσι κι έτσι!
Α: Άμα σε πιάσω…
Γ: Τι θα με κάνεις;
Α: Δεν θα σ’ αφήσω…
Γ: Και ποιος σου είπε ότι θέλω κάτι άλλο;
Α: Έλα ντε!
Γ: Ξέχασα να σου πω κάτι.
Α: Τι πράγμα;
Γ: Έφερα σοκολατάκια…