Το τεράστιο τέρας είχε κλειστά τα μάτια και η μικρή μούσα νόμιζε ότι κοιμόταν. Το αγκάλιασε τρυφερά, για να μην το ξυπνήσει. Δεν ήξερε ότι δεν κοιμόταν ποτέ και δεν έβλεπε όνειρα, όπως οι άνθρωποι. Εκείνη ήταν η ζωή του και δεν είχε ανάγκη να ονειρευτεί άλλη. Το τεράστιο τέρας ήταν τόσο μεγάλο, που η μικρή μούσα δεν μπορούσε ν’ αγκαλιάσει την ανθρωπιά του. Και το βάρος της μνήμης του ήταν ασήκωτο. Εκείνο έγειρε λίγο το κεφάλι του, δίχως να ανοίξει τα μάτια του, για ν’ αγγίξει το μέτωπό της με το δικό του, δίχως να την πληγώσει. Μα εκείνη του φίλησε το πληγωμένο του μέτωπο. Το τέρας ξαφνιάστηκε, διότι νόμιζε ότι η πληγή του ήταν αόρατη. Μόνο τότε αντιλήφθηκε ότι η μικρή μούσα έβλεπε το αόρατο. Η κίνησή της του είχε ανοίξει τα μάτια, ενώ εκείνα παρέμεναν κλειστά. Η μόνη ομορφιά της ζωής του διάβαζε με τα χείλη της το απαίσιο του μέτωπο, για να μάθει την ιστορία της μνήμης. Ήθελε να μάθει πώς ήταν το τέρας όταν ήταν μικρό. Όμως εκείνο είχε γεννηθεί με παρελθόν και δεν μπορούσε να διαβάσει την αρχή και δεν ήξερε το τέλος. Τότε, εκείνο κατάλαβε πως έπρεπε να ανοίξει τα μάτια του, για να μη δει η μικρή μούσα τα όριά της.

– Κοιμόσουν σαν μωρό.

– Πώς δηλαδή;

– Ήρεμος και τρυφερός.

– Σε σκεφτόμουνα.

– Μ’ ονειρεύτηκες;

– Αυτό ήθελες;

– Βέβαια.

– Μα, γιατί;

– Θα ήταν η απόδειξη ότι μ’ αγαπάς πραγματικά!

– Κι αν δεν μπορώ να κοιμηθώ;

– Αυτό δεν γίνεται.

– Κι αν δεν μπορώ να ονειρευτώ;

– Είναι αδύνατο.

– Κι αν το αδύνατο είναι μόνο προσωρινό;

– Τότε, είσαι κακός.

– Έχεις δίκιο.

– Δεν είμαι ακραία.

– Σωστά.

– Σου ζήτησα μόνο να μ’ ονειρευτείς κι εσύ μου λες ότι δεν μπορείς. Πώς μπορείς να είσαι τόσο κακός μαζί μου;

– Δεν μπορώ… Απλώς είμαι…

– Η ανθρωπιά σου δεν είναι παρά ένα πρόσχημα. Δεν είσαι παρά μόνο ένα τέρας.

– Ένα τεράστιο τέρας που αγαπά μια μικρή μούσα.

– Δεν μ’ αγαπάς αληθινά.

– Γιατί το λες αυτό;

– Δεν σ’ εμπνέω καθόλου.

– Μα, γράφω συνεχώς…

– Όχι για μένα!

– Και για σένα… Όλο μου το έργο είναι γεμάτο…

– Τότε γιατί δεν βάζεις ποτέ το όνομά μου;

– Μου είχες απαγορεύσει ν’ αναφέρω…

– Άλλαξα γνώμη.

– Και τώρα θέλεις να ζήσω ένα όνειρο;

– Το όνειρο είναι ζωή.

– Και θέλεις να ζήσω τον ύπνο;

– Ο ύπνος είναι χαρά.

– Γιατί να κοιμηθώ;

– Για να μου δείξεις ότι μ’ αγαπάς.

– Τότε θα πεθάνω για σένα.