– Γιατί η Φωτεινή δεν ένιωθε τον πόνο του δράκου;
– Γιατί δεν ήταν δράκος!
– Δεν το είχα σκεφτεί αυτό.
– Τα σκέφτονται οι συγγραφείς για μας.
– Πάλι καλά. Και το άλλο;
– Ποιο άλλο;
– Γιατί δεν μιλούν πάντα στον ενικό;
– Στην αρχή μιλά η γιαγιά.
– Και μετά;
– Η Φωτεινή.
– Κι όπως έχουν το ίδιο όνομα…
– Δεν υπάρχει διαφορά.
– Εκτός από το πρόσωπο.
– Σωστά.
– Τι παράξενη σκέψη !
– Έτσι δεν είναι η ζωή ;
– Δεν έχεις άδικο.
– Ούτε ο συγγραφέας δεν είναι άδικος.
– Γιατί το λες αυτό;
– Διότι μας δίνει όλα τα στοιχεία.
– Τότε γιατί παραμένουν κρυφά;
– Γιατί δεν τα ψάχνουμε!
– Κοιτάζουμε τα γράμματα και δεν βλέπουμε τις λέξεις.
– Κοιτάζουμε τις λέξεις και δεν βλέπουμε τα γράμματα.
– Μα, αυτό δεν είναι παραμύθι!
– Γιατί;
– Ποιος θα το καταλάβει;
– Εκείνος που θα του εμπιστευτεί την καρδιά του!
– Τα παιδιά!