Στο τηλέφωνο.
Μυρσίνη: Παρακαλώ;
Αγαθή: Εγώ είμαι.
Μυρσίνη: Αγαθή;
Αγαθή: Μυρσίνη μου…
Μυρσίνη: Τι τρέχει;
Αγαθή: Είμαι χάλια.
Μυρσίνη: Μα, γιατί; Τι έγινε;
Αγαθή: Ο Μιχάλης έχει γράψει πολλά βιβλία;
Μυρσίνη: Ναι, μερικά… Αλλά τι σχέση έχει…
Αγαθή: Έχουν μεταφραστεί στα ισπανικά;
Μυρσίνη: Όχι.
Αγαθή: Δεν θα ήταν καλό;
Μυρσίνη: Βεβαίως… Χρόνος. Θα με τρελάνεις;
Αγαθή: Πρέπει να με βοηθήσεις.
Μυρσίνη: Ό,τι θες, αγάπη μου. Πες μου.
Αγαθή: Θα πάρεις ένα κύριο και θα του πεις ότι χρειάζεσαι ένα μεταφραστή στα ισπανικά για ένα βιβλίο του Μιχάλη. Πάρε το πιο χοντρό.
Μυρσίνη: Το πιο χοντρό;
Αγαθή: Κι αν δεν έχει ένα αρκετά χοντρό, πες του να γράψει ένα.
Μυρσίνη: Αγαθή, συνειδητοποιείς τι μου ζητάς;
Αγαθή: Θα το κάνεις για μένα;
Μυρσίνη: Να μην ανησυχείς κι αν χρειαστεί ο Μιχάλης θα γράψει ό,τι θες.
Αγαθή: Σ’ ευχαριστώ. Χρόνος. Και μην ανησυχείς για τα λεφτά. Θα βρω μια υποτροφία. Χρόνος. Έχεις μολύβι και χαρτί;
Μυρσίνη: Περίμενε λίγο…
Αγαθή: Τι θα έκανα χωρίς εσένα….

Στο τηλέφωνο.
Μυρσίνη: Μου έδωσε το τηλέφωνό σας η φίλη μου, η Αγαθή.
Luis: Α, κατάλαβα. Είστε η κυρία για τη μετάφραση.
Μυρσίνη: Ναι, ακριβώς.
Luis: Πείτε μου, τι θέλετε…
Μυρσίνη: Θα ήθελα να μεταφράσετε στα ισπανικά ένα βιβλίο του… ανδρός μου.
Luis: Θα ήταν χαρά μου. Χρόνος. Ένα βιβλίο φιλοσοφίας μου είπε η κυρία Αγαθή.
Μυρσίνη: Η κυρία Αγαθή… Ναι… Ένα βιβλίο φιλοσοφίας.
Luis: Με θέμα;
Μυρσίνη: Με θέμα;
Luis: Ποιος είναι ο τίτλος, αν θέλετε;
Μυρσίνη: Είναι τόσο σημαντικό;
Luis: Ο τίτλος είναι το στίγμα του βιβλίου…
Μυρσίνη: Έχετε δίκιο. Χρόνος. Κι ο Μιχάλης τους προσέχει.
Luis: Χαίρομαι.
Μυρσίνη: Λοιπόν, ο τίτλος είναι…. Σιωπή.
Luis: Συγνώμη, δεν άκουσα.
Μυρσίνη: Η ανθρωπότητα και ο χρόνος.
Luis: Θα είναι μεγάλο τότε.
Μυρσίνη: Ναι, ναι μεγάλο! Χρόνος. Σας αρέσει; Εννοώ, είναι εντάξει;
Luis: Ο τίτλος;
Μυρσίνη: Θέλω να πω, συμφωνείτε;
Luis: Ντροπαλός. Ναι, εντάξει.
Μυρσίνη: Αχ, Θεέ μου, τι χαζή που είμαι. Ξέχασα να σας πω για την πληρωμή…
Luis: Χρειάζεστε αναγνώριση διπλώματος;
Μυρσίνη: Όχι, όχι, μην ανησυχείτε.