Ένα αναπτυξιακό σχέδιο ανασυγκρότησης μιας περιοχής πρέπει να βασίζεται στην ιδέα ότι η φωτιά μπορεί να επανέλθει. Η δομή του θα έχει ως υπόβαθρο μέτρα αντίστασης, καθυστέρησης και αντιμετώπισης της φωτιάς. Κατά συνέπεια, οι ελαφριές και απομονωμένες κατασκευές θα αποφεύγονται ακόμα και σε περιοχές με ελάχιστο κίνδυνο. Θα επιδιώκει ένα διαχωρισμό ξεκάθαρο μεταξύ ζώνης δάσους και ζώνης πολεοδομίας. Ο διαχωρισμός θα βασίζεται σε λωρίδες ασφαλείας. Αυτά τα μέτρα δεν θα είναι μόνο τοπικά αλλά διαχρονικά. Η συντήρηση της δομής τους είναι η μόνη που εξασφαλίζει την αποτελεσματικότητά της. Ο καθορισμός μερικών ζωνών είναι απαραίτητος όπως και οι ζώνες όπου δεν θα υπάρχει καμιά κατασκευή. Η ευθύνη αυτού του διαμερισμού δεν θα είναι μόνο και μόνο τοπική. Θα υπάρχει συντονισμός σε εθνικό επίπεδο, ο οποίος θα είναι συμβατός με την ύπαρξη βάσεων δεδομένων του τύπου Προμηθέα που λειτουργούν στη νότιο Γαλλία. Θα πρέπει να γνωρίζουμε και την αντίδραση μιας ποικιλίας δέντρων όταν το δεντρικό στρώμα είναι ελάχιστο αλλά και όταν υπάρχουν λωρίδες ασφάλειας. Θα πρέπει να αποφύγουμε και την ύπαρξη του συνεχούς φυτικού χαλιού που ξεραίνεται το καλοκαίρι, διότι θα διευκολύνει τη διάδοση της φωτιάς. Η φυσική ανασυγκρότηση θα χρησιμοποιεί τα χαρακτηριστικά δέντρων του τύπου του πεύκου ΑΛΕΠ και της πράσινης βελανιδιάς όπου αυτό είναι εφικτό. Το σχέδιο θα βασίζεται επιπλέον σε μια μοντελοποίηση της εξέλιξης της φωτιάς. Η μαθηματική μελέτη του προβλήματος θα καθορίσει σημεία αλλαγής φάσης όσον αφορά στη θερμοκρασία: θέρμανση, ανάφλεξη και διάδοση ανάλογη με το φυτικό υλικό της δεδομένης περιοχής. Θα ερευνά τη δράση τοπικής εξωτερικής ενέργειας, την ανάλυση του πεδίου, των διανυσμάτων ταχύτητας του μείγματος αερίου που παράγει η εστία, τη θερμική ανάλυση της ατμόσφαιρας και την ανάλυση της επιρροής της φαινομενικής πυκνότητας του στρώματος της ποσότητας του νερού και της έντασης της επιφανειακής ενέργειας σε σχέση με την αλλαγή φάσης. Η προμελέτη του αναπτυξιακού σχεδίου θα αφορά και τη τοπική υδρογραφία. Διότι ξέρουμε ότι υδρογραφικές δεξαμενές που έχουν υποστεί επιθέσεις της φωτιάς, έχουν περισσότερο άζωτο και νιτρικές ύλες. Επιπλέον, ο μέσος όρος της θερμοκρασίας είναι μεγαλύτερος στα ρυάκια. Υπάρχουν και αλλαγές στην ταχύτητα της ροής του νερού διότι το βάθος είναι βιολογικά διαμορφωμένο. Οι μικροοργανισμοί έχουν καταστραφεί, διότι η οργανική μάζα, κυρίως κάρβουνα, έχει αλλάξει τις τοπικές πυκνότητες. Γενικότερα, η μετατόπιση μεγάλης μάζας δεντρικών υπολειμμάτων αλλάζει ριζικά το βιοσύστημα. Κι όσον αφορά στη σχέση μεταξύ διαμορφώσεων των ποταμών και της υδρογραφικής δεξαμενών, είναι απόλυτη, όταν έχουμε πυρκαγιά του δάσους στην ίδια περιοχή. Κατά συνέπεια, η αποκατάσταση των ροών είναι απαραίτητη για την ομαλή εξέλιξη της περιοχής. Μόνο με αυτά τα μέτρα, ένα δομικό υπόβαθρο μπορεί να μετατραπεί σε αναπτυξιακό σχέδιο ανασυγκρότησης περιοχής.