Η φωτιά δεν είναι ένας μοναδικός εχθρός που έχει τα χαρακτηριστικά του μονολιθικού. Η αντιμετώπισή της ως ένα ολικό φαινόμενο δεν είναι αποτελεσματική. Η φωτιά δεν έχει μόνο πολλά μέτωπα έχει και πολλούς πυρήνες, που δεν λειτουργούν σε συνεργατικό πλαίσιο αλλά ανταγωνιστικό, ακόμα και αν όλοι παρουσιάζονται ως εχθροί από την πλευρά μας. Η φωτιά βοηθά τη φωτιά αλλά δεν την ενισχύει. Αντιθέτως, η φωτιά μπορεί να είναι και από τα πιο αποτελεσματικά όπλα εναντίον της φωτιάς. Κατά συνέπεια, η ενοποίηση όλων των μετώπων είναι μια απλοϊκή προσέγγιση του προβλήματος. Πρέπει να αναλύσουμε τα χαρακτηριστικά της φωτιάς για να εντοπίσουμε τις διαφορές που θα προκαλέσουν εσωτερικές τριβές του αναπτυξιακού συστήματός της. Με άλλα λόγια, θέλουμε τα βασικά σημεία με τα οποία θα δημιουργήσουμε τη διάσπαση του μετώπου. Πρέπει λοιπόν να επιλέγουμε και τις μάχες που δίνουμε. Αυτό πρέπει να γίνεται σε συνδυασμό με τις τεχνικές και τις συνθήκες. Όμως οι συνθήκες είναι αυτές που κατασκευάζουν και οι άνθρωποι δυναμικά και όχι μόνο η φύση με παθητικό τρόπο. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η καταπολέμηση της φωτιάς αλλά και η προστασία του περιβάλλοντος. Κατά συνέπεια, αυτό το περιβάλλον πρέπει να διαμορφωθεί για να διευκολύνει την μελλοντική του προστασία. Η διείσδυση δεν γίνεται την ώρα της φωτιάς μα στο χώρο του περιβάλλοντος. Ο χρόνος είναι πρόβλημα, όταν δεν έχει προετοιμαστεί ο χώρος. Ξεχνάμε ότι το ίδιο το έδαφος μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του, δίχως πρόσθετη βοήθεια την ώρα του εμπρησμού. Ψάχνουμε λύσεις σε προβλήματα που δεν έχουμε μελετήσει προηγουμένως. Η τακτική δίχως στρατηγική δεν έχει ουσιαστικά αποτελέσματα. Η επιστημονική προμελέτη των δασών είναι απαραίτητη. Αλλιώς η πυροσβεστική θα λειτουργήσει ως ένας στρατός που δεν γνωρίζει το πεδίο μάχης. Επιπλέον, σε φάση πραγματικού πολέμου της φωτιάς, όπως γνώρισε πρόσφατα η πατρίδα μας, δεν υπάρχει αντίσταση δίχως θυσίες. Όμως αυτές οι θυσίες πρέπει να είναι μόνο και μόνο εδαφικές. Η προσπάθεια μιας ολικής διάσωσης ενός πολλαπλού μετώπου δεν αποδίδει και είναι μάλιστα επικίνδυνη, διότι αντιμετωπίζει την πραγματικότητα με μια ουτοπική προσέγγιση δίχως να εκμεταλλεύεται τα χαρακτηριστικά της. Η φωτιά έχει ένα παρελθόν και η γνώση του είναι ουσιαστική για το μέλλον. Η τέχνη της καταπολέμησης της φωτιάς προέρχεται από τη γνώση της φωτιάς και του εδάφους. Η τεχνογνωσία της φωτιάς σε ειδικές περιπτώσεις δεν έχει πολλές εφαρμογές σε δασικές περιοχές. Ο κάτοχος του δάσους πρέπει να είναι και ο κάτοχος του μέλλοντός του. Δίχως αυτό έχουμε μια εφήμερη κατοχή που δεν αντέχει την ίδια της την υπόσταση. Η ιδιοκτησία δεν παράγει γνώσεις. Και όταν κινδυνεύουν οι περιουσίες των συμπολιτών μας, μόνο η γνώση της φωτιάς μπορεί να τους συμπαρασταθεί. Αυτό όμως πρέπει να έχει προετοιμαστεί επιστημονικά, για να έχουμε δομικά στοιχεία για τη συγκρότηση μιας αποτελεσματικής στρατηγικής μεγάλης εμβέλειας.