Ποιος προσέχει το θυμάρι;
Το κοιτάζουμε μόνο όταν υπάρχει ανάγκη.
Δεν είναι όμορφο, δεν είναι ωραίο
μόνο νόστιμο για τις κοιλιές μας.
Μοιάζει με την ανθρωπιά μας.
Έχει νόημα μόνο όταν την καταστρέφουμε
για ν’ απολαύσουμε καλύτερα
την κοινωνική μας ζωή.
Κι όμως το θυμάρι
δεν άλλαξε σε τίποτα
εδώ και αιώνες.
Έτσι είναι και η ανθρωπιά.