Ο ξεναγός είχε ξαναβρεί την ηρεμία του μετά από αυτά που συνέβησαν στην κρύπτη. Ήταν καθισμένος απέναντι στο διάσημο τζάκι του καινούργιου κάστρου. Δεν ήταν ένα αντίγραφο. Οι ειδικοί του Μεσαίωνα είχαν καταφέρει να το ξανακάνουν μέσα στο σαλόνι που είχε τον ρόλο του γραφείου. Ήταν πάντα συνεπαρμένος από την φωτιά αυτού του τζακιού. Κάθε φορά που η εστία του ήταν αναμμένη, είχε την εντύπωση ότι το τζάκι του διηγιόταν επικά κείμενα. Ήταν έτσι που έπινε το σπάνιο armagnac, που του είχε κάνει δώρο ένας συνάδελφος, που είχε πολεμήσει μαζί του, όπως τους άρεσε να λένε. Ξαναπήρε το βιβλίο για τα κονταροχτυπήματα. Έπρεπε να προετοιμαστεί για ένα επόμενο συνέδριο για τους κώδικες της Ιπποσύνης. Και μελετούσε με προσοχή τις ρεπλίκες από τις μινιατούρες την ώρα που η φωτιά στο τζάκι έλκυσε το βλέμμα του. Η φωτιά εισήλθε σε μια ρωγμή που έλαμπε. Πλησίασε στο τζάκι του γραφείου. Μέσα στην ρωγμή είχε ένα κομμάτι μέταλλο. Πήρε μια τσιμπίδα και με μεγάλο κόπο κατάφερε να απεγκλωβίσει το καυτό μέταλλο. Ήταν ένα κομμάτι σπαθιού. Ένα σπαθί του Μεσαίωνα απολύτως χαρακτηριστικό. Ήταν ένα κομμάτι από την λεπίδα. Αυτό του θύμισε τον θρύλο της μάχης των τάφρων. Σκέφτηκε ότι το είχε παρακάνει. Και μάλλον ήταν ένα φαινόμενο του armagnac. Όμως δεν είχε καν τελειώσει το ποτήρι του. Όχι, θα έπρεπε να ήταν κάτι άλλο. Η εξήγηση μπορεί να ήταν η ανακαίνιση του τζακιού. Το κομμάτι προερχόταν από αλλού. Ποια ήταν η πιθανότητα ένα από τα κομμάτια που είχαν σπάσει για να περπατήσουν προς τον ουρανό να είναι αυτό, όπως έλεγε η έκφραση του θρύλου; Ήταν πολύ μικρή, αυτό ήταν σίγουρο. Αλλά πώς μπορούσε να αποκλείσει αυτήν την δυνατότητα; Εξέτασε ξανά το κομμάτι του σπαθιού και παρατήρησε ότι είχε σκαλισμένη διακόσμηση. Ήταν γράμματα σιδήρου, όπως λέει η αρμενική ορολογία. Και ήξερε ότι ένας από τους κώδικες των αγαλμάτων είχε έναν τίτλο στα αρμενικά. Έτσι ένας από τους μαθητές του Ιππότη χωρίς πανοπλία θα ήταν αρμενικής καταγωγής. Και το σπαθί του, ή τουλάχιστον ένα κομμάτι από αυτό, είχε σφηνωθεί μέσα στο τζάκι. Έπρεπε να επανεξετάσει το σύνολο των δεδομένων. Ο θρύλος άρχιζε να έχει στοιχεία ιστορικά και αυτό θα ενδιέφερε τους συναδέλφους του. Γιατί δεν είχε δει ποτέ αυτό το κομμάτι πριν από αυτήν την ημέρα; Κοίταξε το κάθισμά του και παρατήρησε ότι δεν ήταν στην θέση του. Κάποιος το είχε μετακινήσει και η θέση του ήταν πραγματικά ανορθόδοξη αφού το σκέφτηκε. Ήταν μόνο θέμα τύχης ή ανάγκης; Η ανακάλυψή του είχε κάτι και από τα δύο. Πάντως αγάπησε ακόμα περισσότερο αυτό το τζάκι που είχε διατηρήσει μέσα του ένα κομμάτι από τον θρύλο του Ιππότη χωρίς πανοπλία.