Το λευκό ήταν τόσο μαύρο.
Αβάσταχτος ο πόνος.
Είχε μάθει το θάνατο του αδελφού.
Τότε πέθανε η ελπίδα για δεύτερη φορά.
Το βάρος των αρχών είχε συντρίψει
και τη τελευταία ανθρωπιά.
Είχε δικαιωθεί και το έγκλημα πολέμου.
Δεν ήταν ακόμα ένα τέχνασμα.