Μ’ άφησες με τ’ αστέρια στο στόμα 
και θέλεις να πεθάνω 
γι’ αυτό που έλεγες ασήμαντο 
όταν ζούσες νεκρός. 
Θα’ ρθω όμως μην ανησυχείς 
δεν είμαι σαν εσένα 
μπορώ να θυσιαστώ ακόμα 
και αν είναι άχρηστο. 
Δεν μπόρεσα να γεννηθώ όμορφος 
αλλά θα προσπαθήσω να είμαι ωραίος 
τουλάχιστον την ώρα του θανάτου μου. 
Έτσι θα μπορέσεις να μ’ αφήσεις 
δίχως ενοχές, δίχως τύψεις 
και βέβαια δίχως ανθρωπιά.