Κάθε σύστημα, ειδικά σε φάση πολέμου, έχει εσωτερικές τριβές, όπως το ανέδειξε ο στρατηγιστής Clausewitz. Το πρόβλημα δεν είναι να τις απαλείψει αλλά να τις διαχειριστεί. Αλλιώς, αν η τάξη μεγέθους των εσωτερικών τριβών, είναι μεγαλύτερη από τον επιλεγμένο στόχο, αυτός δεν μπορεί να επιτευχθεί. Αντιστρόφως, αυτό σημαίνει ότι όταν δεν έχουμε στόχο ή ακόμα χειρότερο, όταν νομίζουμε ότι δεν είναι εφικτός, τότε συμφέρει να μεγεθύνουμε τις εσωτερικές τριβές, έτσι ώστε να φανεί ότι δεν είμαστε υπεύθυνοι για τη μη επίτευξη. Τόσα χρόνια στην Κύπρο, όλοι πίστευαν ότι δεν γίνεται τίποτα με το Κυπριακό και ότι όλα ελέγχονται από τους ξένους παράγοντες. Στην πραγματικότητα, είχαμε ξεχάσει τη γνωστή στρατηγική αρχή: για να υπάρξουν προδότες, δεν είναι ανάγκη να υπάρξουν μάχες. Πριν μερικά χρόνια, με τη δράση του Προέδρου αντιληφθήκαμε ότι μερικές ουτοπίες μπορούν να γίνουν πραγματικότητες και ότι τα ανέφικτα ήταν ένα πολιτικό πρόσχημα. Η συμβολή των ξένων παραγόντων δεν μπόρεσε να αντισταθμίσει τη δράση του Προέδρου. Κατά συνέπεια, εκείνοι που υποστήριζαν πως αυτές οι πραγματικότητες ήταν ανέφικτες, βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. Διότι φάνηκε φανερά η ανεπάρκειά τους και ο ρόλος τους στο Κυπριακό. Τώρα που βρισκόμαστε σε μια νέα φάση, όπου μπορούμε να διεκδικήσουμε δυναμικά τα δικαιώματά μας μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσπαθούν να μεγεθύνουν τις εσωτερικές τριβές με τα προσχήματα της δημοκρατίας και της ειρήνης. Όχι μόνο δεν είναι ικανοί να λύσουν ένα επιλύσιμο πρόβλημα όπως το Κυπριακό, αλλά θέλουν επιπλέον να μας πείσουν ότι είναι άλυτο. Διότι η λύση που προτείνουν είναι μια απλή αποδοχή μιας παλιάς πραγματικότητας που δεν έχει πια νόημα με τα τωρινά ευρωπαϊκά δεδομένα. Για να μεγεθύνουν τις εσωτερικές τριβές χρησιμοποιούν πολιτικά αντανακλαστικά που δεν βοήθησαν ποτέ στην επίλυση του Κυπριακού αλλά στη συντήρηση μιας απαράδεκτης κατάστασης. Όπως δεν υπάρχουν στρατηγικά νοητικά σχήματα, δημιουργούν πολιτικά προσχήματα. Δεν τους αρκεί που προσπάθησαν να καταστρέψουν όχι μόνο την κρατική και θεσμική οντότητα της Κύπρου αλλά και την ίδια την έννοια της Κύπρου, πρέπει τώρα να εξουδετερώσουν κάθε επιτυχή προσπάθειά μας για να αναδειχθούν. Θεωρούν ότι ο λαός έχει ξεχάσει τα πάντα και ότι η δράση του Προέδρου του φαίνεται ασήμαντη επειδή το επαναλαμβάνουν συνεχώς. Όμως ο κυπριακός λαός ξέρει να υποφέρει και να αντέχει διότι η ιστορία του είναι γεμάτη από θυσίες. Η κυπριακή αντίσταση δεν θα εξουδετερωθεί τόσο εύκολα, διότι ξέρει τι κατόρθωσε ο Πρόεδρος όταν όλα ήταν επίσημα ανέφικτα. Και τώρα πάλι που επανέρχονται τα κόμματα του παρελθόντος, ο κυπριακός λαός ξέρει την πραγματική του αξία και τον αληθινό του στόχο. Όταν το εθνικό δεν ανήκει στην αξιολογία ενός πολιτικού χώρου, ξέρουμε τι σημαίνει εξουσία για εκείνο. Όταν όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει το δικό της πλαίσιο στο οποίο ανήκει και η Κύπρος και μερικοί θέλουν να το αποφύγουν για να διαπράξουν τα λάθη του παρελθόντος, το μέλλον δεν τους ανήκει. Το μέλλον μάς το έδειξε ένας άγνωστος, ένας άνθρωπος, ένας Πρόεδρος. Τώρα πρέπει να του δείξουμε και εμείς ότι το θέλουμε.