Η επιρροή της ειρήνης είναι τόσο μεγάλη στη σύγχρονη κοινωνία που δεν γίνεται κατανοητό ότι πρέπει να δοθούν μάχες για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος. Η λύση δεν έχει νόημα από μόνη της. Εξαρτάται από το πρόβλημα. Είναι η λύση του προβλήματος. Τι γίνεται όμως όταν αναφερόμαστε συνεχώς στη λύση δίχως να μελετάμε το πρόβλημα; Τι γίνεται όταν πιστεύουμε ότι αν ξεχάσουμε το πρόβλημα, θα βρούμε τη λύση; Στην ουσία, δημιουργούμε μια ψευδαίσθηση. Κανείς δεν μπορεί να δώσει μία λύση σ’ ένα ανύπαρκτο πρόβλημα. Κατά συνέπεια, τι σημαίνει η έκφραση: ο άνθρωπος της λύσης; Έχει νόημα όταν δεν ξέρουμε ποιο είναι το πρόβλημα; 

Στην Κύπρο παρουσιάστηκαν πολλοί πολιτικοί που έκαναν καριέρα με το πρόσχημα της ειρήνης. Αυτή η διαχρονική τάση σε συνδυασμό με τη στρατηγική της σιωπής δεν πρόσφερε τίποτα στην επίλυση του Κυπριακού. Αντιθέτως, δημιούργησε την εντύπωση ότι είναι εσωτερικό το πρόβλημα. Κανείς δεν εξέταζε πραγματικά το πρόβλημα της εισβολής και της κατοχής. Και το θέμα του εποικισμού δεν ήταν παρά μόνο για δημοσιογραφική κατανάλωση. Ενώ ο κατοχικός στρατός ήταν βέβαια ανύπαρκτος. Ακολουθούσαμε για χρόνια την προτεινόμενη λύση του αγγλικού συστήματος. Το Κυπριακό ήταν μόνο ένα κοινοτικό πρόβλημα. 

Με την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το άνοιγμα των οδοφραγμάτων και των προσφυγών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όλο το κυπριακό πλαίσιο άλλαξε ριζικά. Οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι δεν είναι πια δύο παράγοντες. Είναι και πάλι ένας λαός, ο κυπριακός λαός. Και είναι όλοι Ευρωπαίοι πολίτες. Όμως, πολλοί θεωρούν ακόμα το κοινοτικό πρόβλημα. Ενώ στην πραγματικότητα η Κύπρος ως ενιαίο κράτος είναι ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με ποια επιχειρήματα, λοιπόν, προωθούμε επαναπροσεγγιστικές ιδέες αφού ο λαός είναι ένας; Για ποια προσέγγιση μιλάμε όταν είμαστε όλοι Ευρωπαίοι πολίτες. 

Έτσι αντιλαμβανόμαστε ότι το πλαίσιο δεν είναι η λύση του προβλήματος, αλλά το πρόβλημα της λύσης. Όταν κάποιοι πολιτικοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα βρούμε τη λύση μέσω της απουσίας του προβλήματος, ξέρουμε ακριβώς τι αξίζουν στρατηγικά. Το Κυπριακό μετατράπηκε σε Ευρωπαϊκό για να προσφέρει δυνατότητες στην Κύπρο. Όσοι δεν επιθυμούν την Ευρωπαϊκή Ένωση και προσπαθούν να προωθήσουν την ιδέα του κοινοτικού πλαισίου, μπορεί να κερδίσουν εκλογές, όχι όμως να λύσουν το Κυπριακό. Στρατηγικά, το Κυπριακό πρέπει να λυθεί με μία ευρωπαϊκή λύση. Κάθε άλλη λύση είναι εκτός πλαισίου και δεν μας αφορά. Άρα, δεν πρέπει να κοιτάζουμε προς τον άνθρωπο της λύσης αλλά προς τον άνθρωπο που μπορεί να διαχειριστεί το πρόβλημα για να βρεθεί η λύση. Και αυτός ο άνθρωπος είναι μοναδικός. Και μόνο μαζί μας δεν θα παραμείνει μόνος.