Μίλησα και πάλι με τον αλήτη. 
Έβριζε στο τηλέφωνο 
και το χάρηκα. 
Ήξερε το κόστος της ζωής 
αλλά και την αξία της. 
Ένιωθε ότι γελούσα δίχως να με βλέπει 
όπως εσύ τώρα. 
Ελπίζω. 
Βέβαια δεν ξέχασα 
τον θάνατό του 
και ξέρω πως θα ξυπνήσω. 
Δεν θα καταλάβεις 
ότι θα βρίσω για τον φίλο μου. 
Και θα γελάσεις. 
Αυτό δεν έχει σημασία ;