– Έχουμε την πρόθεση να μιλάμε για να επικοινωνήσουμε.
– Έτσι δεν είναι;
– Επικοινωνούμε το κενό μας.
– Επειδή δεν έχουμε τίποτα να πούμε;
– Τι σημασία έχει η λέξη αν δεν είναι προϊόν σκέψης.
– Τι προτείνεις;
– Να σκεφτούμε μέσα στη σιωπή.
– Μα αυτό δεν είναι αρκετό.
– Το ξέρω καλά. Παύση. Είναι μόνο αναγκαίο.
– Αυτή η ανάγκη είναι αρκετή;
– Σίγουρα όχι.
– Πρέπει λοιπόν να επικοινωνούμε στη συνέχεια.
– Ναι, αλλά μόνο στη συνέχεια.
– Αλλιώς τι;
– Αλλιώς δεν ανταλλάσσουμε παρά το κενό των σκέψεών μας.
– Ο θόρυβος της κοινωνίας.
– Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται παρά μόνο μουσική.
– Έτσι νομίζεις ότι οι άνθρωποι ακούν μόνο την μουσική του θορύβου;
– Δεν τον ακούνε. Ικανοποιούνται να τον αντιλαμβάνονται.
– Πρέπει να είναι εκκωφαντικό για σένα.
– Αυτή είναι η περίπτωση για όλους τους ανθρώπους.
– Είναι λοιπόν τόσο σπάνιοι.
– Όσο και η μουσική μέσα στον θόρυβο.
– Πρέπει, επομένως, να ξαναφέρουμε τη σιωπή.
– Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να σταματήσουμε τον θόρυβο.
– Έτσι, ακούμε επιτέλους τη μουσική.
– Αυτήν της Ανθρωπότητας.