Μαθητής – Δεν καταλαβαίνω την τέχνη.
Δάσκαλος – Επειδή δεν εξηγείται.
Μαθητής – Τότε γιατί μου αρέσουν κάποιοι πίνακες;
Δάσκαλος – Γιατί η κοινωνία σου έχει πει να το κάνεις.
Μαθητής – Δεν είναι αλήθεια! Χρόνος. Είναι η ελεύθερη βούληση μου …
Δάσκαλος – Πώς να επιτύχουμε κάτι που δεν συμβαίνει; Σιωπή. Είναι ήδη τόσο δύσκολο να είσαι ελεύθερος, όταν δεν βλέπουμε τις φυλακές …
Μαθητής – Ορισμένοι πίνακες είναι πιο σαφείς …!
Δάσκαλος – Χρησιμοποιείς αυτή η λέξη μεταφορικά;
Μαθητής – Όχι απαραίτητα.
Δάσκαλος – Ποιο λοιπόν είναι το πλαίσιο για σένα, αν δεν είναι κοινωνικό;
Μαθητής – Προσπαθώ να καταλάβω.
Δάσκαλος – Μόνο μπορείς να το κάνεις χωρίς να μάθεις;
Μαθητής – Πρέπει να μάθω τα πάντα;
Δάσκαλος – Μόνο πώς να καταλαβαίνεις …
Μαθητής – Δεν έχω καμία γνώση στις τέχνες.
Δάσκαλος – Το σημαντικό πράγμα δεν είναι το πώς, αλλά το γιατί .
Μαθητής – Η εκπαίδευση; Χρόνος. Αλλά ποιο είναι το νόημα της τέχνης.
Δάσκαλος – Μας φέρνει ένα μέρος ανθρωπιάς.
Μαθητής – Όπως η μνήμη;
Δάσκαλος – Είναι η μνήμη του πολιτισμού.