ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΟΥΛΤΑΝΩΝ

Οι τουρκικοί τίτλοι εκάστου Σουλτάνου και η σειρά
των Σουλτάνων απ’ αρχής μέχρι τέλους αντεγράφησαν
εκ της επισήμου επετηρίδος.

Επί δύο τυμπάνων κυκλοτερών παρά την πύλην του
παλαιού παλατίου υπάρχουσιν εγγεγραμμένα τα ονό-
ματα των Σουλτάνων των διαβάντων δι’ αυτής κατά
την ημέραν της αναγορεύσεώς των. Γενάρχης αυτών είναι
ο Οσμάν ή Οθμάν.
                                      [πρόταση στα οθωμανικά]

ήτον «ο θεμελιωτής του κτιρίου της Σουλτανίας ο Γαζής Σουλτάν
Οσμάν ο υψηλής μυτίας.»

Ο Οσμάν ήν υιός του Ερτογρούλ εκ των Δζεγκισχανικών
αρχηγών, υποτελής το κατ’ αρχάς του μεγάλου Σελτσου-
κικού κράτους και των Σελτσούκων Σουλτάνων του Ικο-
νίου «Κόνια» ύστερον ετιμήθη υπ’ αυτών διά της απο-
νομής σημαίας και τυμπάνου συμβόλων της αναγνωρίσεως
της αυτοτελούς κυριαρχίας του Οσμάν. Έκτοτε άρχεται
η ύπαρξις των Οσμανιδών.

Πριν την μεν γέννησιν του Οσμάν, χρονολογούσαν από
του έτους 1259 (Μ. έτ. 657 εγείρας) την δε αρχήν
της κυριαρχίας αυτού από του έτους 1300 (Μ. έτος 699)
από των αρχών του Ιδ΄ αιώνος καθ΄ημάς ή από των
αρχών του Η΄αιώνος της εγείρας και παρετάθη ο βίος
αυτού μέχρι του 1326 (Μ. έτ. 726) ούτως ο βίος
αυτού διήρκεσεν εν κυριαρχία 26 έτη.

Προτελευταία φάσις του βυζαντινού κράτους δι-
καίως λογίζεται η δυναστεία των Κομνηνών.
Αύτη λαμπρύνεται από Αλεξίου του Α΄ 1081-1118
πατρός Άννης της Κομνηνής της ιστοριογράφου.
Τούτον διεδέχθη Ιωάννης Β΄Κομνηνός (1118-1143)
υιός του Αλεξίου, και τούτον τον Ιωάννην πάλιν ο υιός
Μανουήλ Α΄Κομνηνός (1143-1183) εις όν αφιερούται
και το γνωστόν στιχούργημα Θεοδώρου του Πτωχοπροδρόμου,
ού η αρχή
Μόλις τολμήσας, Βασιλεύ Δέσποτα στερηφόρε
Σκηπτούχε Κομνηνόβλαστε, κράτιστε κοσμοκράτωρ.
Αλλ΄ έκτοτε συμβαίνουσι μεταβολαί βίαιοι, «η εν πάσιν
ακμή των Κομνηνών» αφανίζεται, επεμβαίνουσιν οι
Κομνηνοί Άγγελοι, επί Αλεξίου Δούκα Μουρτζούφλου,
καταλύεται το Βυζαντινόν κράτος (το 1204 και εγκα-
θιδρύεται το Λατινικόν. Ο Θεόδωρος Λάσκαρις
μόλις ευρίσκει καιρόν ν’ ανακηρυχθή αυτοκράτωρ και
φεύγει εις Ασίαν αυθημερόν. Περιττόν να κατά-
γράψωμεν τους λατίνους ηγεμόνας του Βυζαντίου
Baudouin comte de Flandre, henri de Courten e
κτλ. Μετ ΄ ού πολύ ο Μιχαήλ ο Η’ ο Παλαιολόγος
«εκ στρατιωτικής τινός οικογενείας έλκων το γένος συγγενής
δ΄ εκ μητρός των Κομνηνών», καταργήσας την βρα-
χείαν δυναστείαν των τε Λατίνων και των Λασκάρεων
στέφεται αυτοκράτωρ τω 1258 εις Νίκαιαν, μεταφέρει
πάλιν την έδραν του κράτους τω 1261 από Νικαίας
εις Κωνσταντινούπολιν και τω 1283 αποθνήσκει.
Με την μεταφοράν της έδρας από
Νικαίας εις Βυζάντιον επί του Παλαιολόγου συμπίπτει
σχεδόν η εις τα παρά την Νίκαιαν θεμελίωσις του νεο-
φανούς κράτους του Οσμάν.
Μιχαήλ Η΄ ο Παλαιολόγος τω 1258 στέφεται αυ-
τοκράτωρ εις Νίκαιαν, το 1261 μεταφέρει την έδραν

του K ράτους εις Κωνσταντινούπολιν, ανακαθιστά το Βυ-
ζαντινόν K ράτος και αποθνήσκει το 1283. Il est enseveli
sans c e r e monie dans un monast e re voisin par
ordre de son fils (Muraht p. 445)
Ανδρόνικος Β΄ Δούκας, Άγγελος, Κομνηνός ο Παλαιο-
λόγος υιός και διάδοχος του προηγουμένου, ανηγορεύθη
αυτοκράτωρ τω 1283.
Μιχαήλ Θ΄ υιός τούτου του Ανδρονίκου του γέροντος
εστέφθη τω 1295 άρχων εν Αδριανουπόλει και τω
1320 απεβίωσε έτι ζώντος του πατρός αυτού, διαδέχεται δε
τούτον τον Μιχαήλ Θ΄ ο υιός αυτού Ανδρόνικος έτι ζώντος του
πάππου Ανδρονίκου και βασιλεύοντος, αλλ’ εγείρονται έριδες
μεταξύ πάππου και εγγονού μονάζει ο πάππος Ανδρόνικος
ο Β΄ τω 1328 και αποθνήσκει τω 1332 βασιλεύει δε
από του 1328 ο εγγονός αυτού Ανδρόνικος ο Γ΄ όστις
και αποθνήσκει τω 1341.
Τούτου του Ανδρονίκου (του εγγονού, του νεωτέρου) θα-
νόντος τω 1341 βασιλεύει Ιωάννης ο Παλαιολόγος
ο υιός αυτού (από το όνομα Ιωάννου του Ε΄ του Παλαιολόγου)

Τούτον τον Ανδρόνικον αποθανόντα τη 15 Ιαν 1341 διε-
δέχθη ο ενήλικος υιός του Ιωάννης ο Ε΄ (1341-1391) [ο Καντα-
κουζηνός έλαβε το στέμμα την 26 Οκτ. 1341, ως αυτοκράτωρ
Ιωάννης S ΄: η αυλή όμως δεν ανεγνώριζεν ειμή Ιωάννης τον
Ε΄. Το 1344 προσέλαβε σύμμαχον ο Καντακουζηνός τον Βούλγα-
ρον