Όταν έφευγε το βουβό μπουλούκι, 
ο πρωτομάστορας, οι μαστόροι, 
τα ζώα και τα παιδόπουλα 
κοίταζαν τους συγγενείς που γύριζαν. 
Κανείς δεν έλεγε τίποτα τη στιγμή του χωρισμού. 
Μα κρυφά οι γυναίκες άφηναν το νερό να τρέξει 
και από το μπαγκράτσι πότιζε το δρόμο. 
Οι παλιοί έλεγαν ότι με τ’ αχνάρια του, 
ο αφέντης θα εύρισκε το δρόμο του γυρισμού.