Εξήντα τέσσερα χρόνια πάλευε με το ξύλινο κορμί του. 
Είχε γεμίσει πληγές από τα χτυπήματα των ίππων, 
τα τεχνάσματα των πύργων και τα κόλπα των τρελών. 
Ο ξεθωριασμένος θώρακας έλεγε τα μυστικά του πολέμου 
αλλά και τις θυσίες του πάθους και του πόθου. 
Όμως ακόμα και όταν έπεσε για τελευταία φορά 
δεν άφησε τον σταυρό του ν’ αγγίξει τη γη. 
Όλα τα χρόνια τον είχε στους ώμους του 
γιατί ήξερε ότι κανείς δεν θα του έφερνε άλλον για τον τάφο του.