Τα γαλάζια γράμματα δεν έγραφαν για το μέλλον, 
μιλούσαν μόνο για το παρελθόν του ωκεανού. 
Ήταν η ανθρωπιά της μικρής μάγισσας 
πάνω στο μαύρο μελάνι της ανθρωπότητας. 
Έδειχναν ότι οι λέξεις δεν ανήκουν σε κανέναν 
κι ότι ο καθένας μπορούσε να κλέψει τη μνήμη τους. 
Στο σταυροδρόμι του γαλάζιου έγραψαν την ιστορία 
ενός μύθου που γεννήθηκε με τη θυσία του.