Ο ψεύτης : Δεν υπάρχεις!
Ο ηλίθιος : Ποιος; Εγώ;
Ο ψεύτης : Ναι, εσύ!
Ο ηλίθιος : Τότε σε ποιον μιλάτε;
Ο ψεύτης : Σε αυτόν που δεν υπάρχει.
Ο ηλίθιος : Και ποιος αποφάσισε ότι δεν υπάρχει;
Ο ψεύτης : Η ιστορία!
Ο ηλίθιος : Η ιστορία ποιανού;
Ο ψεύτης : Η δική μας, ηλίθιε! Ποιανού νομίζεις ότι είναι, του γείτονα;
Ο ηλίθιος : Αυτήν την εντύπωση έχω όταν την διαβάζω.
Ο ψεύτης : Ποιος σου είπε να την διαβάσεις;
Ο ηλίθιος : Κανείς!
Ο ψεύτης : Αυτό είναι το πρώτο σου λάθος! [Χρόνος] Την ιστορία μας δεν πρέπει να τη διαβάσεις. Πρέπει να την υποστείς!
Ο ηλίθιος : Δεν γίνεται!
Ο ψεύτης : Πώς τολμάς;
Ο ηλίθιος : Δεν έχω άλλη επιλογή!
Ο ψεύτης : Σ’ έχουν ξεχάσει όλοι!
Ο ηλίθιος : Εγώ όμως δεν ξεχνώ.
Ο ψεύτης : Αυτό είναι το δεύτερο σου λάθος!
Ο ηλίθιος : Αν τους ξεχάσω, δεν θα υπάρχουν πια.
Ο ψεύτης : Αυτό δεν είναι πρόβλημα. Όλοι πρέπει να ξεχάσουν για να ξεχαστούν όλοι.
Ο ηλίθιος : Θέλετε να σβήσετε τον λαό μας;
Ο ψεύτης : Ο λαός σου είναι ανύπαρκτος.
Ο ηλίθιος : Ψέμα!
Ο ψεύτης : Μας βρίζεις κιόλας. Αυτό είναι το τρίτο σου λάθος! Θα σε γονατίσουμε…
Ο ηλίθιος : Δεν έχω μάθει να γονατίζω.
Ο ψεύτης : Είσαι πραγματικά ηλίθιος.
Ο ηλίθιος : Κάνω ό,τι μπορώ.
Ο ψεύτης : Ποιος σου είπε να το κάνεις;
Ο ηλίθιος : Η ανάγκη.
Ο ψεύτης : Δεν υπάρχει ανάγκη. Όλα είναι δεδομένα.
Ο ηλίθιος : Εσείς είστε δεδομένοι. Η ιστορία δεν πέθανε!
Ο ψεύτης : Θα τη σκοτώσουμε εμείς! [Χρόνος] Και αυτό είναι δεδομένο.
Ο ηλίθιος : Δεν θα περάσετε!
Ο ψεύτης : Το είπαν και άλλοι αυτό και είδες πού κατέληξαν. [Χρόνος] Σε καταδικάζω σε ποινή λήθης!
Ο ηλίθιος : Θα κάνω έφεση!
Ο ψεύτης : Δεν κατάλαβες ακόμα ότι δεν υπάρχεις πια.
Ο ηλίθιος : Ακόμα και ανύπαρκτος για σας, θα αγωνιστώ εναντίον σας.
Ο ψεύτης : Έξω από την ιστορία μας!
Ο ηλίθιος : Και εξόριστος θ’ αντισταθώ.
Ο ψεύτης : Για ποιον λόγο; Τα παιδιά μας δεν θα ξέρουν ούτε τον αγώνα σου.
Ο ηλίθιος : Έτσι έγινε και με τους προγόνους μας. Τους ξεχάσαμε, αλλά εκείνοι αγωνίστηκαν για να είμαστε ελεύθεροι.
Ο ψεύτης : Για να είμαστε ελεύθεροι να τους ξεχάσουμε.
Ο ηλίθιος : Εμείς δεν ξεχάσαμε τον αγώνα τους.
Ο ψεύτης : Είσαι γραφικός.
Ο ηλίθιος : Είστε ο εφιάλτης μας, αλλά θα ξυπνήσουμε.
Ο ψεύτης : Όλοι κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Ενώ εμείς γράφουμε την ιστορία.
Ο ηλίθιος : Την ιστορία του κενού.
Ο ψεύτης : Είναι η μόνη λύση για να είμαστε ουδέτεροι.
Ο ηλίθιος : Ουδέτεροι με ποιον;
Ο ψεύτης : Ουδέτεροι με όλους.
Ο ηλίθιος : Η ουδετερότητα δεν βοηθάει ποτέ τα θύματα.
Ο ψεύτης : Δεν υπάρχουν πια θύματα.
Ο ηλίθιος : Θα υπάρξουν και άλλα.
Ο ψεύτης : Οι ηλίθιοι της ιστορίας!
Ο ηλίθιος : Θ’ αντισταθούμε ως το τέλος!
Ο ψεύτης : Μόνο το τέλος έχει σημασία.