Ενώ είμαστε
σκόνη των άστρων
τι προσφέρουμε
στους άλλους
όταν ζητούν βοήθεια;
Μήπως μοιάζουμε
με τα λουλούδια
που έκοψε
ένα βάρβαρο χέρι
κι είναι καταδικασμένα
να πεθάνουν
ακόμα και σ’ ένα ποτήρι νερού;
Επειδή είμαστε
μόνο το αποτέλεσμα
μιας απάνθρωπης κίνησης
που ποτέ δεν σκέφτηκε
τις σοβαρές επιπτώσεις
μιας λανθασμένης επιλογής.
Όμως είναι πάντα
πολύ πιο όμορφο
το άχρηστο στα συναισθήματα.
Διότι δεν περιμένει
καμιά αποδοχή
από τον άλλον.