Κάθε πράξη βαρβαρότητας ήταν απάνθρωπη γι’ αυτόν και δεν μπορούσε την απραξία μερικών ενώ έβλεπαν να πεθαίνουν τα θύματα. Οι αθώοι και η ζωή τους ήταν αποστολή για τους Δίκαιους και αυτό το ήξερε από την αρχή από την στιγμή που είχε ανοίξει τα μάτια του σε αυτόν τον κόσμο. Έτσι του φαινόταν απίστευτο να βλέπει άτομα που αδιαφορούν για την ύπαρξη των άλλων διότι εξέταζαν μόνο και μόνο τη δική τους αφού μόνο αυτή είχε σημασία. Κι όμως η ζωή συνέχιζε και η Ανθρωπότητα αφού άφηνε αυτά τα άτομα να επιβιώσουν στη λήθη των κοινωνιών. Έτσι όταν κατανόησε αυτήν την επινόηση σταμάτησε να σπαταλά χρόνο με άτομα κι άρχισε να βοηθά συστηματικά τους ανθρώπους όποιοι κι αν ήταν. Αθώοι, Δίκαιοι, Παπαρούνες, Γεράκια, Δελφίνια, Νεράιδες, Άγιοι όλοι ήταν φιλικοί για τον Aετό της Ανθρωπότητας.