Στο go
η ζωή κι ο θάνατος
των πετρών
εκπροσωπούν
μια μοντελοποίηση
αφηρημένη
του κόσμου
που επιτρέπει
να ερμηνεύσουμε
τις πράξεις
που έχουν νόημα
χωρίς να έχουμε
το κόστος της δοκιμής
και με αυτή την έννοια
διδάσκουν
το μη αναστρέψιμο
χωρίς λάθος
εφόσον η δοκιμή
έχει πάντα
μια πράξη
που αλλάζει
τον κόσμο
ακόμα κι αν δεν είναι
μια κίνηση του Δασκάλου.