Με τον Βασίλη
παίξαμε
σκάκι
σε μια σκακιέρα
στρογγυλή
του μαγαζιού
που είχε
κρυφές
θήκες
για τα πιόνια
και κομμάτια
για να δεθούμε
με το μαγαζί
της Αμοργού
που έκρυβε
τον πλούτο
του έργου
δίπλα
στη σόμπα
του χειμώνα
που ήθελε
ανθρώπινη
ζεστασιά
για το μέλλον
του λευκού
και των μαύρων
που περίμεναν
υπομονετικά.