Πολύ συχνά λόγω άγνοιας της εγκεφαλικής δομής των αυτιστικών παιδιών, έχουμε την εντύπωση ότι μπορεί να γίνουν ελάχιστα πράγματα μαζί τους. Ενώ η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Το πρώτο θεμέλιο της προσέγγισης της έξυπνης παιδείας, είναι ότι ο εγκέφαλος δεν είναι στατικός κι έχει μία πλαστικότητα και μια δυναμική που του επιτρέπει να διαμορφώνεται συνεχώς λόγω ερεθισμάτων που προκαλεί η απορρόφηση νέων δεδομένων που μετατρέπονται σε γνώσεις μετά από επεξεργασία. Το δεύτερο είναι ότι αυτή η επεξεργασία δημιουργεί νέες δομές στο νευρωνικό μας δίκτυο για να ανταπεξέλθει στα προβλήματα που πρέπει να επιλύσει. Ο χορός και η μουσική μέσω της κίνησης και του ήχου, συνθέτουν δομικά στοιχεία στο χώρο της χωροαντιληπτικής και της χρονοαντιληπτικής. Με άλλα λόγια προσφέρουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε ενεργητικά μια πάθηση για να βοηθήσουμε τον εγκέφαλο των παιδιών να εξελιχθεί και να κατασκευάσει νέες νευρωνικές υποδομές για να στήσει ένα νευρωνικό πλέγμα που είναι πιο ανθεκτικό στις επιθέσεις. Έτσι ο χορός και η μουσική λειτουργούν ως εργαλεία για την έξυπνη παιδεία κι όχι μόνο ως τέχνες για τις τέχνες. Αυτή η αξιοποίηση είναι αποτελεσματική γιατί δρα άμεσα στον εγκέφαλο και φέρνει αποτελέσματα θετικά και στην ποιότητα ζωής των παιδιών και έμμεσα των γονιών. Όσο ο εγκέφαλος ανακαλύπτει νέα δεδομένα εξελίσσεται κι ό,τι τον δυσκολεύει στην τελική του κάνει καλό, αφού καταφέρνει και ξεπερνά τις δυσκολίες με τις υπερβάσεις του. Με τον χορό και τη μουσική έχουμε στη διάθεσή μας προσεγγίσεις πλάγιας σκέψης που δεν αντιμετωπίζουν μετωπικά το πρόβλημα, αλλά υποβοηθούν στην επίλυσή του αξιοποιώντας τη δομή του εγκεφάλου τους που είναι το όργανο που εξελίσσεται το περισσότερο στην ανθρώπινη ζωή λόγω της μεγάλης διάρκειας ζωής των νευρώνων σε σχέση με άλλα κύτταρα του σώματός μας.