Όταν το εσωτερικό
γίνεται
εξωτερικό
είναι πάντα
ότι κατάφερες
να παράγεις
την ουσία
του έργου
και να γράψεις
τις κινήσεις
της μνήμης
σε μια πράξη
που δεν προσπαθεί
να είναι σεμνή
για να γίνει
αποδεκτή
από τους συμβιβασμούς
δίχως λόγο
γι’ αυτό συνέχισε
εκεί όπου
σταμάτησες
λόγω ανάγκης.