Όσο μερικοί ασχολούνται με πολιτικές και κομματικές διαπραγματεύσεις, καθυστερούμε στον τομέα της ενέργειας που συνεχώς εξελίσσεται και μάλιστα με δραστικό τρόπο. Διότι οι άλλοι παίχτες δεν σπαταλούν χρόνο για να κάνουν κινήσεις που αφορούν αποκλειστικά ψηφοφόρους. Έτσι στην Κύπρο, αλλά και στην Ελλάδα βέβαια, βλέπουμε απίστευτες καθυστερήσεις την ώρα που το διεθνές timing προωθεί τις επενδύσεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Αρκεί να εξετάσουμε ένα χάρτη της περιοχής με τους προτεινόμενους αγωγούς για τροφοδότηση των σταθμών. Όσο καθυστερούμε για την επένδυση σταθμού υγροποίησης φυσικού αερίου, τόσο οι άλλοι παίκτες θα προσανατολιστούν προς άλλες λύσεις που θα μας αφήνουν απ’ έξω. Στην Κύπρο το παίγνιο είναι ακόμα πιο ξεκάθαρο κι όσο ισχυριζόμαστε ότι υπάρχει μόνο και μόνο το κοίτασμα Αφροδίτη στο θαλάσσιο οικόπεδο 12, ενώ έχουμε κι άλλα και μάλιστα πιο σημαντικά σε άλλα θαλάσσια οικόπεδα, τόσο το όραμα του κυπριακού σταθμού απομακρύνεται. Το θέμα είναι ότι και οι κυπριακές αρχές προτείνουν έναν σταθμό στην Αίγυπτο, λες και δεν αντιλαμβάνονται τι προστιθέμενη αξία προσφέρει το υγροποιημένο φυσικό αέριο στη χώρα. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι σιγά σιγά, και μάλιστα πιο γρήγορα απ’ ό,τι νομίζουν μερικοί, θα εμφανιστούν αγωγοί φυσικού αερίου που θα αποφεύγουν την Κύπρο, κάνοντας μια παράκαμψη, χρησιμοποιώντας μάλιστα και την έκταση που βρίσκεται η κυπριακή ΑΟΖ. Είναι, λοιπόν, σημαντικό οι ανακαλύψεις που γίνονται πρέπει πρώτον να γνωστοποιούνται ευρύτερα και δεύτερον να λειτουργούν καταλυτικά για στρατηγικές προοπτικές.