Ως έξτρα παρθένο ελαιόλαδο αλλά και αγουρέλαιο, το ζεόλαδο ήδη από το 2014 είχε προδιαγραφές που ανήκουν στη κατηγορία Ultra Premium. Όμως η σοδειά του ζεόλαδου, το 2016, δηλαδή μετά από τρία χρόνια αποκλειστικής χρήσης ζεόλιθου σε μη ποτιστικές ελιές, είναι ακόμα καλύτερη. Βέβαια όσοι ξέρουν για τη χρήση αυτή, ξέρουν ότι ήταν αναμενόμενο αφού είναι η τριετία που συμπληρώνει το θέμα της ενσωμάτωσης. Έτσι ενσωματώθηκαν 8 κιλά ζεόλιθου γύρω από τον κορμό σε μία ακτίνα 50cm και σε βάθος 15 με 20cm. Βέβαια ταυτόχρονα υπήρχε ψέκασμα με ζεόλιθο για την αποτροπή του δάκου. Η χημική ανάλυση δείχνει με αποτελεσματικό και ξεκάθαρο τρόπο τη βελτίωση των δεδομένων του έξτρα παρθένου αγουρέλαιου που του επιτρέπουν να έχει τις απαιτήσεις της κατηγορίας Ultra Premium για τα στοιχεία που μετρήθηκαν. Η οξύτητά του είναι 0,20 (Ultra Premium ≤0,30). Για τους συντελεστές Κ270 και Κ232, βρίσκουμε 0,107 (Ultra Premium ≤0,20) και 1,546 (Ultra Premium ≤2,00). Για το ΔΚ έχουμε την τιμή -0,003 (Ultra Premium ≤0,01). Για τον αριθμό Υπεροξειδίων σε μονάδες meq 02/kg, έχουμε 5,5 (Ultra Premium ≤9). Για το ελαϊκό, ω9, η τιμή είναι 77,74 δηλαδή μεγαλύτερη από το 65 που είναι απαραίτητο για το Ultra Premium. Συνοπτικά αντιλαμβανόμαστε ότι η χρήση του ζεόλιθου στα ελαιόδεντρα είναι και αποτελεσματική όσον αφορά στη βέλτιστη κατηγορία και εξελικτική στη διάρκεια της τριετίας. Με αυτόν τον τρόπο έχουμε στην Πελοπόννησο ένα ζωντανό παράδειγμα καινοτομίας.